Cechy współuzależnienia
To bolesne, a zarazem przymusowe uzależnienie się od akceptacji innych jako podstawy poczucia bezpieczeństwa, poczucia własnej wartości i tożsamości, nazywane jest współuzleżnieniem.
( Cermak, Rutzky , Czas uzdrowić swoje życie)
Jeżeli pragniesz sprawdzić czy w odpowiedzi na chorobę alkoholową w Twoim domu wykształcił Ci się mechanizm współuzuależnienia, który teraz w dorosłym życiu przenosisz na relacje z ludźmi – poniżej zamieszczasz listę typowych cech i skłonności osób współuzależnionych.
JEŻELI JESTEŚ WSPÓŁUZALEŻNIONĄ OSOBĄ MASZ NASTĘPUJĄCE CECHY LUB SKŁONNOŚCI
- Nie potrafisz odróżnić własnych myśli i uczuć od myśli i uczuć kogoś innego. Myślisz „za kogoś”, planujesz za kogoś, spłacasz długi za kogoś.
- Do dobrego samopoczucia potrzebna Ci jest aprobata i uwaga innych ludzi, ponieważ sądzisz że nie jesteś wystarczająco dobrą osobą.
- Czujesz się niespokojny i winny, gdy ktoś obok Ciebie ma kłopot lub przeżywa trudność. Nie umiesz temu towarzyszyć bez napięcia.
- Zachowujesz się tak, jakbyś ciągle za coś przepraszał.
- Często nie wiesz, czego naprawdę chcesz ani czego potrzebujesz. Sądzisz, że inni lepiej wiedzą co jest dla Ciebie dobre, więc rzadko opierasz się na własnym zdaniu w tej sprawie.
- Stale przekonujesz innych, że naprawdę zasługujesz na miłość i cierpisz w milczeniu z powodu niedoceniania.
- Nie masz czasu dbać o siebie.
- Masz w sobie więcej krytycyzmu niż realizmu i dlatego niepoprawnie idealizujesz ludzi . Za każdym razem przeżywasz rozczarowanie o oburzenie, że ktoś „żyje nie tak jak trzeba”.
- Przeżywasz swoje życie jako ofiara nie sprzyjających okoliczności. Nie potrafisz stawiać wymagań ani zdrowych warunków i być konsekwentną osobą
- Kłamiesz, by niemądrze osłaniać tych, których kochasz.
- Pozwalasz by inni Cię ranili, nie próbując się bronić. Boisz się odrzucenia.
- Bycie z samym sobą jest dla Ciebie trudne.
- Jesteś tak zajętą osobą, że nie masz czasu nad niczym się zastanawiać.
- Niczego od nikogo nie potrzebujesz.
- Nie umiesz bawić się i być spontaniczną osobą.
- Jesteś przestraszony, zraniony i zły, lecz obawiasz się tego po sobie okazać. Boisz się swojej złości.
- „Musisz” pracować, spać, jeść i uprawiać seks, nie mając z tego w gruncie rzeczy żadnej przyjemności.
- Stosunki z innymi ludźmi okazują się być dla Ciebie pułapką.
- Musisz zmuszać, manipulować, zrzędzić i dąsać się , żebrać i dawać uczuciowe lub rzeczowe , łapówki, by inni zrobili to czego chcesz.
- Odczuwasz beznadziejność, bezsilność i niemożność odmiany swojej sytuacji.
- Musisz stale się spieszyć, więc nie masz czasu na refleksję nad sensem życia ani o Bogu.
opracowanie : Instytut Psychologii Zdrowia i Treźwości